Bielmo na oku (zmętnienie rogówki oka, leukoma, ang. corneal opacity) to choroba, która polega na charakterystycznym białawym zmętnieniu rogówki, czyli przezroczystej warstwy znajdującej się na przedniej powierzchni oka. Rogówka jest odpowiedzialna za przepuszczanie światła do wnętrza oka, co umożliwia widzenie. Zmętnienie to powoduje zaburzenie funkcji rogówki, co wraz z postępem choroby może doprowadzić do całkowitej utraty wzroku.
Bielmo na oku może mieć różne przyczyny, takie jak urazy, infekcje, choroby genetyczne lub choroby autoimmunologiczne.
Leczenie bielma na oku zależy od przyczyny choroby i może obejmować stosowanie leków, zabiegi chirurgiczne lub przeszczep rogówki.
Częstotliwość bielma na oku jest oceniania na 3 przypadki na 100000 osób według publikacji „Cornea Opacity – an overview” czasopisma naukowego „Science”.
Zmętnienie rogówki ma 3 stopnie intensywności: mgliste, plamka i bielmo, przy czym bielmo reprezentuje najwyższy poziom utraty przezroczystości.
W kontekście bielma na oku mówi się o bliźnie, ponieważ zmętnienie rogówki jest wynikiem uszkodzenia rogówki, które prowadzi do powstania tkanki bliznowatej., która nachodzi na tęczówkę oka. Tkanka ta składa się z kolagenu i innych składników macierzy pozakomórkowej, które są produkowane przez fibroblasty i miofibroblasty. Tkanka bliznowata jest mętna i nieprzezroczysta, co prowadzi do utraty ostrości widzenia.
Spis treści
Objawy bielma
Poniżej lista objaw bielma na oku, które mogą pojawiać się ze strony narządu wzroku.
Widoczne białawe zmętnienie rogówki, mętny lub mleczny wygląd oka
Pogorszenie ostrości wzroku
Ból gałki ocznej
Zaczerwienienie gałki ocznej
Częste i obfite łzawienie
Pojawienie się wydzieliny z oka
Podrażnienie oka
Uczucie kłucia w oku
Nadwrażliwość na światło
Przyczyny bielma
Poniżej lista przyczyn bielma na oku.
Infekcje oka – Bakteryjne lub wirusowe
Przewlekłe, nawracające lub nieleczone stany zapalne oka
Podłoże genetyczne
Choroby metaboliczne oraz choroby przewlekłe np. cukrzyca, nadciśnienie, mukopolisacharydoza
Zwyrodnienia rogówki
Zwyrodnienie plamki żółtej
Urazy – różnego rodzaju urazy mechaniczne, chemiczne lub biologiczne rogówki lub gałki ocznej
Niewłaściwe lub nieuzasadnione stosowanie niektórych leków
Zespół Petersa
Uszkodzenie nerwów odpowiedzialnych za unerwienie rogówki oka
Nawracające stany zapalne
Wrodzone choroby układowe
Leczenie bielma na oku
Zmętnienie rogówki oka (utrata przezierności rogówki) można leczyć kilkoma głównymi metodami . Są to zarówno działania farmakologiczne, jak i chirurgiczne, które zależą od przyczyn zmętnienia rogówki i stanu pacjenta.
Leczenie farmakologiczne – Leczenie farmakologiczne często jest pierwszym etapem terapii, szczególnie w przypadku infekcji czy stanów zapalnych. Podawane są odpowiednie środki, takie jak antybiotyki czy leki przeciwzapalne, które mają na celu zwalczenie infekcji i zahamowanie rozwoju stanu zapalnego. Uzupełnieniem terapii mogą być leki wspomagające regenerację rogówki.
Metoda LASIK – Jest to typ operacji laserowej, podczas której usuwana jest wierzchnia warstwa rogówki. Zabieg LASIK jest procedurą krótką i często przeprowadzaną w znieczuleniu miejscowym przy użyciu kropli. Chociaż jest to zabieg stosunkowo szybki (ok. 30 minut), jego efekty mogą znacznie poprawić jakość widzenia pacjenta.
Keratektomia (w tym PRK – Photorefractive Keratectomy) – laserowa operacja oczu keratektomia odnosi się do usuwania warstw rogówki przy użyciu lasera emitującego światło ultrafioletowe, trwa około 10 minut i jest nadzorowana przez lekarza, nawet jeśli operacja jest przeprowadzana przez maszynę. W metodzie PRK usuwane są warstwy rogówki, co może poprawić wzrok pacjenta, eliminując lub zmniejszając zmętnienia.
Przeszczep rogówki – Jest to procedura chirurgiczna, w której uszkodzoną rogówkę pacjenta zastępuje się zdrową tkanką od dawcy. Zabieg może być przeprowadzany w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym i rekonwalescencja po przeszczepie rogówki może trwać od 3 do 9 miesięcy. Metoda ta jest często stosowana w przypadkach, gdy inne formy leczenia okazują się nieskuteczne lub gdy rogówka jest poważnie uszkodzona.
Różne metody leczenia są stosowane w zależności od indywidualnej sytuacji pacjenta i konkretnych przyczyn zmętnienia rogówki. Leczenie może skupiać się na łagodzeniu objawów, poprawie wzroku, a także, o ile to możliwe, na odwróceniu lub zatrzymaniu postępu stanu zapalnego lub degeneracji.
Ostateczny wybór metody leczenia przez lekarza zależy od wielu czynników, takich jak głębokość i rodzaj zmętnienia rogówki, ogólny stan zdrowia pacjenta czy wcześniejsza odpowiedź na inne formy terapii.
Co się robi po zakończeniu leczenia zmętnienia rogówki?
Po zakończeniu leczenia zmętnienia rogówki ważne jest odpowiednie postępowanie, aby unikać potencjalnych komplikacji tej choroby narządu wzroku.
Zmętnienie rogówki oka jest istotne w kontekście unikania nawet małych urazów rogówki, np. przez przypadkowe pocieranie oka, a także dbałość o prawidłową pielęgnację w przypadku suchego oka czy stanów zapalnych powiek.
Przy pojawieniu się nowych, trudnych do zinterpretowania symptomów, takich jak pogorszenie ostrości widzenia, uczucie drżenia lub ból oka, bądź obecność wydzieliny, konieczna jest niezwłoczna wizyta u specjalisty.
Diagnostyka
Poniżej metody diagnozy zmętnienia rogówki gałki ocznej.
Badanie ostrości wzroku – pozwala określić, czy zmętnienie rogówki wpływa na zdolność oka do rozpoznawania obiektów na różnych odległościach.
Badanie ciśnienia wewnątrzgałkowego – zazwyczaj realizowane przy użyciu tonometru, pozwala zdiagnozować lub wykluczyć współistniejące schorzenia, takie jak jaskra, która również może być przyczyną zmian w rogówce, żeby wykluczyć zmętnienie rogówki.
Tomografia oka (OCT) – dostarcza szczegółowych obrazów struktury oka, umożliwiając precyzyjną analizę zmętnień rogówki oraz innych potencjalnych problemów, takich jak obrzęk lub deformacje.
Ocena grubości rogówki – pomiar grubości rogówki często przeprowadzana za pomocą pachymetrii, pozwala specjaliście na określenie, czy jest ona nadmiernie cienka lub gruba, co może wskazywać na różne stany patologiczne np. obrzęk rogówki
Posiew z rogówki – w diagnozowaniu bielma rogówki stosuje się, gdy jeśli podejrzewa się, że przyczyną zmętnienia jest infekcja.
Bielmo rogówki – profilaktyka
Zmętnienie rogówki oka należy do chorób, które nie da się całkowicie unikną. Istnieje jednak kilka kroków, które można podjąć, aby zmniejszyć ryzyko pojawienia się tej choroby
Dbanie o higienę narządu wzroku – przestrzeganie BHP w pracy, stosowanie okularów ochronnych
Unikanie infekcji oka – unikanie czynności, które zwiększają szansę na infekcję oka – dotykania oczu brudnymi rękami, przebywania w środowisku pełnym pyłu
Częste mycie rąk
Używanie soczewek kontaktowych zgodnie z zaleceniami
Kontakt z okulistą w przypadku urazów oka
Regularne kontrolne wizyty u okulisty – przynajmniej raz w roku
Prawidłowe leczenie chorób przewlekłych (cukrzyca, nadciśnienie tętnicze)
Czy da się całkowicie wyleczyć bielmo na oku?
Całkowite wyleczenie bielma jest możliwe nawet w ostrej fazie. Jeżeli jednak bielmo jest już trwałe lub wynika z zwyrodnienia, odpowiednie zabiegi mogą przynieść poprawę wzroku i umożliwić powrót do codziennego funkcjonowania. Po terapii warto regularnie kontrolować stan oczu u specjalisty okulisty.
Czy bielmo to zaćma?
Bielmo to nie jest to samo co zaćma. Bielmo to stan, w którym rogówka staje się mętna lub nieprzezroczysta. Zaćma natomiast to choroba oczu, w której soczewka staje się mętna, co prowadzi do pogorszenia widzenia.
